Auteurs van Astrodienst
Liz Greene Interview
over the Horoscoop "Beroep en Bestemming"

P.I.:
Uw nieuwe rapport, "Beroep en Bestemming", is binnenkort verkrijgbaar. Wat kunnen de lezers verwachten?

Liz Greene:
Veel mensen hebben geen idee in welke richting zij het moeten zoeken, omdat zij zichzelf niet kennen. Zelfs wanneer zij een opleiding gaan volgen, baseren zij hun beslissingen op de marktvraag. Zij stellen vragen als: "Is hiermee straks een baan te vinden?" of " Kan ik geldverdienen met deze baan?" Dit is niet de manier om werkelijke bevrediging te vinden in wat je doet. Je moet je van binnen naar buiten bewegen. Voordat je begint met een opleiding of een universiteitsstudie, moet je ongeveer weten wie je bent en waar je interesses liggen; wat je waardevol vindt en waar je handig in bent; waar je goed in bent en waar je niet goed in bent. Pas wanneer je een redelijk goed inzicht hebt in deze zaken, kun je een verstandiger keuze maken over de richting die je moet gaan. Roeping heeft niet te maken met een baan vinden die goed betaalt- het gaat over voelen dat je een nuttig leven leidt, omdat je iets doet waar je van houdt. Dan kun je je talenten ontwikkelen die daarvoor geschikt zijn, inplaats van een baan te kiezen alleen om de huur en de wekelijkse boodschappen te kunnen betalen.Je moet je eerder van binnen naar buiten bewegen, dan van buiten naar binnen. Het rapport wil je op dat niveau inzicht geven. Je moet meer een psychologische houding ten opzichte van werken aankweken dan het te zien als iets wat uitsluitend buiten je staat.

P.I.:
Geeft U de lezer advies over het soort werk waarnaar gezocht moet worden?

Liz Greene:
Niet op een nadrukkelijke manier. Het programma zal je niet vertellen welke bepaalde baan helemaal de juiste is. Een horoscoop kan niet zo gespecificeerd zijn. Het zal iemand niet het feitelijke werk besparen om over zichzelf na te denken. Het geeft algemene richtlijnen. Iemand heeft bijvoorbeeld de aanleg om met mensen te werken- zij zijn gevoelig, tactvol, en diep begaan met het welzijn van mensen. Dat is een roeping. Er vallen veel beroepen onder de paraplu van "de Verzorger": Een therapeut, een counselor, een leraar, een bepaald type advocaat, een persoonlijk begeleider. Wanneer de algemene paraplu duidelijk is, komt de specifieke baan eerder in zicht.

K.B.:
Zijn er bepaalde planeten en constellaties die een belangrijke rol spelen bij deze interpretaties?

Liz Greene:
Tot op zekere hoogte, ja. Maar ik denk dat je bij "roeping" naar de hele kaart moet kijken. Traditioneel kijken astrologen naar het tiende of zesde huis, of het teken op het MC. Dat werkt niet echt. Roeping gaat om de totale persoonlijkheid, en om iets vinden dat zoveel mogelijk kanten van deze persoon voldoening kan geven. In dit programma focus ik onder andere heel sterk op de Zon, want de Zon heeft veel te maken met je gevoel een speciaal iemand te zijn en een speciaal doel of speciale bestemming in het leven te hebben. Maar dat is niet alles. De hele kaart moet in beschouwing worden genomen.

P.I.:
Welke onderwerpen komen aan bod?

Liz Greene:
Het eerste gedeelte betreft de algemene manier waarop het individu naar het leven kijkt- de best ontwikkelde inzichten en de fundamentele krachten van het karakter. Het behandelt of de persoon in kwestie meer verstandelijk ingesteld is of meer gevoelsmatig, of zij buitengewoon fantasievol zijn, of meer de neiging hebben op gevoelsniveau met de wereld om te gaan. Het is een algemeen overzicht, en het wordt onmiddellijk duidelijk, dat bepaald soort werk ongeschikt is voor bepaalde karakters. Wanneer je bijvoorbeeld een zeer levendige geest hebt en veel intellektuele nieuwsgierigheid, maar een baan waarbij je de hele dag enveloppen of dozen moet vullen, zul je uiteindelijk iedere minuut van je werk gaan haten. Het tweede gedeelte is meer gedetailleerd, en gaat in op specifieke aanleg en bekwaamheden. Het is gebaseerd op de hele kaart, ofschoon bepaalde aspecten meer belicht kunnen worden. Zoals "Waar ben je goed in?" en "In welke werkomgeving voel je je het prettigst?" Sommige mensen moeten in een team werken, andere functioneren beter in meer geïnstitutionaliseerde strukturen,en er zijn mensen die liever voor zichzelf werken. Het rapport gaat op persoonlijke zaken zoals deze in.

Het volgende gedeelte behandelt beperkingen en conflicten waar men zich bewust van zou moeten zijn. Dit zijn niet per se gebreken of dingen die mensen "fout doen". Maar we hebben allemaal onze begrenzingen. Er zijn sommige aangeboren probleemgebieden en het heeft weinig zin om te proberen jezelf te maken tot iets wat je niet bent. Sommige beperkingen kunnen juist erg creatief zijn, wanneer je ze kent. Je kunt er mee werken en ze positief omzetten.
Het laatste gedeelte kent drie hoofdstukken. Een hoofdstuk gaat over hoe het individu met anderen werkt; het beschrijft hun eigenaardigheden in werkrelaties, als die er zijn. Iemand kan niet echt gesteld zijn op gezelschap van anderen, of ze kunnen te controlerend zijn over anderen. Een ander hoofstuk gaat over bijzondere angsten en bezorgdheden aangaande prestaties en succes, zo die aanwezig zijn. Dit gedeelte beschrijft waar de diepste onzekerheden zouden kunnen liggen en wat ze ongeveer zouden kunnen inhouden.

Tenslotte wordt behandeld wat succes werkelijk voor de betreffende persoon betekent. Mensen beoordelen succes heel verschillend. Voor sommige mensen is het materieel- ze voelen zich succesvol omdat ze een prachtig huis bezitten of veel geld op de bank. Voor andere mensen, is dit helemaal niet belangrijk, zolang zij zich nuttig voelen of kunnen helpen, of trouw zijn aan een kunstzinnige visie. Dit laatste gedeelte gaat over iemand's diepste innerlijke waarden, die duidelijk maken wat je moet doen om te voelen dat je werkelijk het beste van je leven hebt gemaakt.

P.I.:
Kan iemand's bestemming veranderen naar gelang men ouder wordt?

Liz Greene:
Oppervlakkig gezien, ja. Mensen veranderen steeds van richting. Sommigen doen er erg lang over vóór ze een richting vinden. Oppervlakkig gezien veranderen mensen dus inderdaad. Maar iemand's kern verandert niet werkelijk. Wanneer iemand veel verschillende werksituaties doorloopt, probeert zo iemand meestal uit te vinden wat echt geschikt voor hem of haar is, of men geeft op diverse manieren uitdrukking aan zijn of haar diepste wezen. Iemand kan beginnen als therapeut en dan besluiten een opleiding tot arts te volgen, en die vervolgens af te breken om een astroloog of healer te worden, maar je ziet een duidelijke innerlijke lijn ten grondslag liggen aan deze uiterlijke vormen. Ze komen uit dezelfde kern. Er is een onveranderlijk basisgegeven in ieder van ons, die in de geboorte horoscoop wordt afgetekend. Het besef van een roeping ontwikkelt zich in de loop van ons leven. Bij veel mensen ontwikkelt het zich erg langzaam; misschien hebben zij niet echt het gevoel hun roeping te hebben gevonden totdat zij de middelbare leeftijd hebben bereikt, of soms zelfs nog later. En zij blijven constant zoeken en verschillende dingen uitproberen. De kern van de persoon vanwie het besef van een roeping uitgaat blijft steeds dezelfde. Hoe dichter je komt bij het uitdrukking geven aan deze kern, hoe meer bevrediging je in je werk zult vinden.

P.I.:
Dus het gaat echt om hetzelfde op verschillende niveau's?

Liz Greene:
Ja, precies. Het ultieme doel van dit soort astrologisch werk is veel meer om bij de kern te komen, dan om bevooroordeeld te zijn door de aantoonbare pogingen waar mensen doorheen gaan. Iemand's leven is altijd karakteristiek voor die persoon- niets is onbetekenend. Wanneer mensen bepaalde keuzes doen, zoals het steeds veranderen van baan, zou het kunnen lijken alsof daar geen verband is zit. Maar er is wel degelijk een verband, en die te vinden zal ons duidelijk maken waar die persoon werkelijk naar op zoek is. Wat zoekt men? Waar streeft men werkelijk naar? Hoe duidelijker dit wordt, des te waarschijnlijker zal men het soort werk kiezen, dat zoveel mogelijk een afspiegeling is van de totale persoon in kwestie. Er bestaat geen werk dat een exacte afspiegeling is van het innerlijk van een persoon, maar wanneer het voldoende overeenkomt, kan men zeggen, "Ja, dit wilde ik graag doen, dit loont de moeite, dit schenkt voldoening". Zelfs wanneer er conflicten zijn, heeft men het gevoel zich op de juiste plek te bevinden en plezier te hebben in datgene wat men doet. Het moet uit het hart komen en dat verandert niet. Datgene waar we werkelijk van houden blijft steeds hetzelfde.

P.I.:
Zou U het gebruik van de horoscoop aanraden in een professionele context, door bedrijven of werkgevers?

Liz Greene:
Ik denk, dat het zeer waardevol kan zijn, wanneer het met wijsheid en zonder persoonlijke vooroordelen wordt toegepast. Degenen die hiervan gebruik maken bij personeelswerving moeten over een zekere wereldwijsheid beschikken. Zij mogen niet te star zijn in hun oordeel. In dat geval kan een horoscoop een grote dienst bewijzen. De horoscoop kan niet zeggen, "deze persoon zal zijn werk goed doen", omdat er van alles kan gebeuren, en mensen zetten zich niet altijd volledig in. De persoon in kwestie kan zich een poosje happy voelen, maar dan in conflict raken met iemand anders op het kantoor, of besluiten de baan op te zeggen om een baby te krijgen. Wanneer je op zoek bent naar een werknemer, die gemakkelijk opdrachten aanvaardt en die gewetensvol routine-arbeid kan verrichten, moet je iemand zoeken wiens karakter past bij dat soort baan. Er zijn bepaalde karakters die zich moeilijk aan een dergelijke werkstruktuur aan kunnen passen.En wanneer je mensen in dienst neemt, die niet geschikt zijn, zulen zij altijd wachten op een kans om het beter te krijgen en wanneer ze daar niet in slagen zullen ze ontslag nemen. Wanneer men zich van dergelijke dingen bewust is, kan dat heel waardevol zijn voor de werkgever, en zeker, een horoscoop kan hiervoor aanwijzingen geven. Het is geen oordeel of de persoon een goede of slechte werker is, of een goed of slecht persoon. Zij kunnen eenvoudigweg capaciteiten hebben die niet passen binnen de eisen van de job. Maar het is evengoed mogelijk dat de persoon juist heel goed zal zijn in de beschikbare functie. In die zin kan de analyse denk ik een erg waardevol gereedschap voor werkgevers zijn, zolang het niet beoordelend wordt toegepast of om het onvoorspelbare te voorspellen.

K.B.:
Hoe kunnen mensen in deze tijd een roeping vinden, wanneer de vereisten van een baan zo snel veranderen en veel zaken op korte termijn afgehandeld worden?

Liz Greene:
Ik heb geprobeerd dat onderwerp te behandelen passend bij de wijze waarop het programma is samengesteld. Daarom is het niet mogelijk specifiek te zijn en te beweren dat een persoon voor een bepaald bedrijf zou moeten werken, of dat hij of zij een bepaald beroep moet uitoefenen. De technologie ontwikkelt zich zo snel, dat een bepaald beroep over een aantal jaren niet meer kan bestaan. Het is de kern van het individu tot wie het programma zich richt.
De uitdaging is om te begrijpen waar iemand van houdt, want zelfs wanneer uiterlijke strukturen binnen de arbeidsmarkt zullen veranderen, zal de geest die iemand's roeping bezielt dezelfde blijven. Natuurlijk is het vervelend wanneer je ineens merkt, dat het met het bedrijf waarvoor je werkt bergafwaarts gaat. Maar wanneer je weet wie je bent en wat je hebt te bieden, kun je iets anders vinden dat je net zo aanspreekt. Wanneer je nieuwe vaardigheden moet aanleren, is dat prima, want je bent gemotiveerd om dat te doen.

K.B.:
Dus het gaat echt altijd om de kern ...

Liz Greene:
Ja. Ik denk, dat het bij bestemming daar om gaat. Daarom zijn zoveel mensen ongelukkig in hun werk- het komt nooit bij hen op, dat het werk wat iemand doet uitdrukking moet geven aan die persoon. Wanneer je van dagelijks ritme en routine houdt, kun je het fijn vinden om stenen te leggen, dat een ware kunstvorm kan zijn en prachtig ambachtelijk werk. Maar wanneer stenen plotseling van de lijst bruikbare bouwmaterialen zouden verdwijnen, kun je die liefde om dingen in ritmische patronen te leggen evengoed leggen in ieder materiaal waar je mee werkt. We kijken teveel naar de buitenwereld wanneer we gaan bedenken wat we met ons leven willen doen. We vragen: "Hoe kan ik succesvol worden? Hoe kan ik het meeste geld verdienen? Wat willen mijn ouders dat ik ga doen? Welke baan staat in hoog aanzien en geeft mij een verdiende plaats in de samenleving?" We blijven liever naar de buitenkant kijken dan uit te vinden wie we zijn, welke bijdrage we aan de wereld willen geven, en waar we van houden en wat we waardevol vinden.

K.B.:
Zoveel mensen worden overweldigd door de constante instroom en overvloed aan informatie, de vraag naar nieuwe vaardigheden, nieuwe technologieën en culturele ontworteling. Hoe moeten ze daar mee omgaan?

Liz Greene:
Wanneer mensen zich overweldigd voelen door chaos, hebben zij vaak geen voeling met hun kern. Zij kennen geen middelpunt en daarom raakt alles hen van buitenaf en worden zij verdeeld. Ze weten niet waar ze naar moeten luisteren. Waar is de waarheid? Culturele verschuivingen, de overvloed aan informatie, technologische veranderingen, het huidige gebrek aan zekerheid in het werk- er is een enorme instabiliteit in de wereld van nu. De enige manier om met deze voortdurende veranderingen om te gaan is dat je een innerlijke kracht bezit, waar je weet wie je bent, waar je goed in bent, en wat je graag doet. Wanneer je die bezit, kun je de aanpassingen doen die vereist zijn. Je zult ze misschien niet allemaal prettig vinden, maar niemand heeft beloofd dat het leven eerlijk zou zijn. Het hangt er allemaal van af of je wel of niet de noodzakelijke aanpasingen kunt doen gebaseerd op op een sterk gevoel van eigenwaarde.Iemand kan altijd nieuwe vaardigheden aanleren- je kunt leren een computer te gebruiken, je kunt een nieuwe taal leren, je kunt nieuwe kunstzinnige technieken leren wanneer je je daar voor aanmeldt. Maar je kunt niet leren iemand anders te zijn.

Dit interview vond plaats in de herfst van 2000 met Karin Baasch en Peter Isler.